Aż strach się bać
Ja tam zawsze, jak jadę o2o olewam radary, ale coś czuję, że teraz będę zwalniać
Szkoda, szkoda. Cholera jasna. Ale najbardziej łoję na trasie Wawa-Łódź (często tamtędy pomykam) i jeszcze nie dostałem foty. Coś czuję, że tam tylko zwykle foto-radary, robią foty z przodu i tyle. Tylko na miśki z suszarkami uważam, bo też ich czasem stoi kilku.
No nic, trzeba zwalniać i tyle

Jaco Notturno pokażcie dowody zbrodni.... dawać te zdjęcia

???
Foty Notturno już były - przejrzyj temat uważnie
W sumie, to nawet jakaś pamiątka jest, choć droga.

Mój błąd - przeoczyłem. Dzięki.

Za odmowę wskazania kierującego jest faktycznie jakiś mandat, zdaje się że 200zł.

Ale zawsze można też powiedzieć, że kierującym był ktoś bliski i wtedy odmówić składania zeznań, które by tą osobę obciążały. Sprawdzone, są na to odpowiednie przepisy.

Oczywiście nie namawiam nikogo do składania fałszywych zeznań Tak sobie tu tylko dyskutujemy czysto teoretycznie

No to tak czysto teoretycznie, to podaj przepisy, na które można by - czysto teoretycznie - się powołać...

Dobra, znalazłem

Cały temat dostępny jest tu: http://www.vfr-oc.pl/forum/viewtopic.php?t=7270

A tu kluczowa dla nas wypowiedź jednego z kolegów:



A tak jeszcze w temacie:

http://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/4 ... andat.html

To akurat przetrenował mój ojciec, gdy dostał wezwanie od straży miejskiej. Okazało się, że jego samochód załapał się na film z kamery nad skrzyżowaniem, na którym widać widać, że wyjeżdżając z jakiegoś parkingu przekroczył podwójną ciągłą. Numery rejestracyjne były czytelne, ale refleksy na szybie uniemożliwiły rozpoznanie kierowcy. Ojciec stwierdził, że to nie on, że nie wie kto to, bo dowód rejestracyjny i kluczyki zawsze są dostępne dla wszystkich domowników. Więc nie zapłaci mandatu za przekroczenie podwójnej ciągłej, ew. jeżeli chcą go ukarać za niewiedzę dot. tego, kto jeździ jego samochodem, to proszę bardzo. Skończyło się umorzeniem.

Ciekawe lasooch, naprawdę...Chyba poszukam jakiegoś prawnika żeby mi to potwierdził. Chociaż jak zaczną ciągać moją najbliższą rodzinę po przesłuchaniach i po sądach to nie będzie za wesoło.

Jeszcze artykuł z Gazety Prawnej:
"PRAWO NA DRODZE ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WYKROCZENIA NA PODSTAWIE ZDJĘĆ Z FOTORADARU
Kiedy można uniknąć mandatu
Kierowcy przyłapani przez fotoradar na przekroczeniu prędkości mogą odmówić przyjęcia mandatu, jeśli zdjęcie zostało zrobione urządzeniem bez ważnego świadectwa legalizacji. Odmowa uzasadniona jest także wówczas, gdy nie można na zdjęciu jednoznacznie wskazać pojazdu kierowanego przez osobę popełniającą wykroczenie.
Czy wybrakowane zdjęcie może stanowić dowód
Dostałem wezwanie na policję w celu podania tożsamości osoby, która popełniała wykroczenie przy użyciu zarejestrowanego na mnie samochodu. Okazano mi zdjęcie z fotoradaru, na którym widać mojego mercedesa bez przedniej tablicy rejestracyjnej. Czy takie zdjęcie może stanowić dowód na popełnienie wykroczenia?
TAK
Fotografia zrobiona przez fotoradar może być dowodem popełnienia wykroczenia drogowego, jeżeli spełnia pewne wymagania. Musi być na niej przede wszystkim dobrze widać numer rejestracyjny auta.
Zdarza się, że kierowcy, a szczególnie ci, którzy wybierają się w długie trasy, próbują różnymi metodami maskować tablice rejestracyjne. Na nic się to jednak zdaje, gdyż takie osoby najczęściej zapominają, że w prawym dolnym rogu przedniej szyby ich auta jest przyklejona naklejka z numerem rejestracyjnym, którą doskonale widać na zdjęciu z fotoradaru.
Zdjęcie z fotoradaru najczęściej może trafić do kosza także w sytuacji, gdy są na nim dwa auta jadące obok siebie. Powód jest tutaj oczywisty. Po prostu nie zawsze można tutaj stwierdzić, którego pojazdu dotyczy pomiar prędkości.
Nie wolno zapominać, że fotoradar jest przyrządem pomiarowym podlegającym prawnej kontroli metrologicznej, który może być użytkowany tylko wówczas, gdy posiada ważne świadectwo legalizacyjne. Wraz z fotografią przedstawiającą popełnienie wykroczenia, funkcjonariusze powinni przestawić także taki dokument.
Policja nie może ukarać za wykroczenie, nawet udokumentowane zdjęciem wykonanym przez fotoradar, w razie przedawnienia karalności czynu. Karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem dwóch lat od popełnienia czynu
Podstawa prawna
Art. 45 par. 1 ustawy z 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz.U. 2007 r. nr 109, poz. 756 z późn. zm.).
Rozporządzenie ministra gospodarki z 9 listopada 2007 r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym, oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych (Dz.U. z 2007 r. nr 225, poz. 1663 z późn. zm.).
Czy mogę nie wskazać kierującego pojazdem
Funkcjonariusz policji kazał mi wskazać sprawcę wykroczenia uwidocznionego na zdjęciu z fotoradaru. Odmówiłem. Policjant ukarał mnie mandatem 500 zł. Czy miał do tego prawo?
TAK
Chociaż procedura mandatowa przewiduje, że jeśli właściciel nie potwierdzi, że to on kierował pojazdem w czasie i miejscu, gdzie zrobiono zdjęcie, ma obowiązek wskazać, komu powierzył wówczas kluczyki do samochodu i kto go prowadził. Z takiego obowiązku zwalnia go jedynie okoliczność, w której jego auto zostało użyte wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę i nie mógł temu zapobiec, np. w razie kradzieży.
Niewskazanie osoby, która prowadziła pojazd, może natomiast zakończyć się wtedy wymierzeniem grzywny w wysokości do 500 zł (jest nakładana nie za przekroczenie prędkości, ale za niewskazanie sprawcy). Jedyną korzyścią z takiego rozwiązania jest chyba to, że na właściciela nie są nakładane punkty karne.
Podstawa prawna
Art. 78 ust. 4 ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. nr 108, poz. 908 z późn. zm.).
Czy nieprzyjęcie mandatu grozi wyższą karą
Na zdjęciu dokumentującym przekroczenie prędkości widać dwa równolegle jadące samochody. Policjanci nie mogą więc moim zdaniem jednoznacznie wskazać, że to ja popełniłem wykroczenie. Odmówiłem podpisania mandatu. Sprawa trafi teraz do sądu. Czy za nieprzyjęcie mandatu ponosiłbym później surowszą odpowiedzialność?
NIE
Przyjęcie mandatu oznacza przyznanie się do winy, zaś postępowanie przed sądem grodzkim nie przesądza o wyższej karze za wykroczenie. Jeżeli w sprawie istnieją wątpliwości co do tego, czy jesteśmy winni wykroczenia lub nie wiadomo, czy za popełniony przez nas czyn grozi w ogóle mandat, to funkcjonariusze nie powinni, a wręcz nie mogą stosować tego typu kary. Niestety, w praktyce bywa różnie i niekiedy mimo wątpliwości co do popełnionego przez nas czynu funkcjonariusz wypisuje mandat i prosi nas o jego podpisanie.
Policjant, który nakłada na nas grzywnę w drodze mandatu karnego, ma obowiązek udzielenia informacji o prawie odmowy jego przyjęcia i skutkach prawnych takiej odmowy, tj. o tym, że zostanie sporządzony wiosek o ukaranie do sądu. Pouczenie to nie może przybierać charakteru presji, że w razie skorzystania z tego prawa sąd ukarze sprawcę znacznie surowiej.
Podstawa prawna
Art. 99 ustawy z 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 2008 r. nr 133, poz. 848 z późn. zm.).
Czy można nie podać danych kierowcy
Na zdjęciu z fotoradaru nie widać twarzy brata kierującego moim autem. Niestety dopuścił się on w tym czasie nie tylko przekroczenia prędkości, ale był także w stanie nietrzeźwości. Czy w takiej sytuacji mogę powołać się na prawo do uchylenia się od odpowiedzi na pytanie i odmówić wskazania danych kierowcy?
TAK
W postępowaniu wykroczeniowym, przy przeprowadzaniu dowodu z zeznań świadka stosuje się odpowiednio m.in. przepis art. 183 par. 1 kodeksu postępowania karnego (świadek może uchylić się od odpowiedzi na pytanie, jeżeli udzielenie odpowiedzi mogłoby narazić jego lub osobę dla niego najbliższą na odpowiedzialność za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe).
Zasada ta nie ma jednak zastosowania w przypadku wypełniania obowiązku wskazania osoby kierującej pojazdem wynikającego z art. 78 ust. 4 prawa o ruchu drogowym. Jak orzekł Sąd Najwyższy, odpowiednie stosowanie w postępowaniu w sprawach o wykroczenia przepisu art. 183 par. 1 k.p.k., w jego brzmieniu ustalonym przez ustawę z 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego... (Dz.U. z 2003 r. nr 17, poz. 155), nie oznacza, aby osoba przesłuchiwana w charakterze świadka (składająca oświadczenie dowodowe w tym charakterze) w sprawie o wykroczenie mogła uchylić się od odpowiedzi na pytanie, jeżeli jej udzielenie mogłoby narazić osobę dla niej najbliższą na odpowiedzialność za wykroczenie. W takim wypadku na rozpytywanym ciąży nakaz dostosowania się do wymogów prawa i udzielenia upoważnionemu organowi przewidzianej przez przepisy informacji. Nie widać tutaj jednak przeciwwskazań, aby w ten sposób chronić przed odpowiedzialnością karną osobę najbliższą, która popełniła przestępstwo.
Podstawa prawna
Art. 41 par. 1 ustawy z 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 2008 r. nr 133, poz. 848 z późn. zm.).
Uchwała Sądu Najwyższego z 30 listopada 2004 r., sygn. akt I KZP 26/2004.
Czy mandat może być wyższy niż 500 zł
Ostatnio zostałem ukarany przez funkcjonariuszy, którzy przyłapali mnie jednocześnie na złamaniu trzech przepisów ruchu drogowego. Dostałam 16 punktów karnych i 900 zł mandatu. Tak wysoką liczbę punktów mogę jeszcze zrozumieć, ale dlaczego policjanci wypisali mi tak wysoki mandat? Słyszałam, że może on wynosić maksymalnie 500 zł.
NIE
Policjant może co do zasady nałożyć na kierowcę grzywnę w granicy do 500 zł. Jednak w przypadku, o którym mowa, sprawa wygląda nieco inaczej. Gdy czyn wyczerpuje znamiona wykroczeń określonych w dwóch lub więcej przepisach ustaw, jego sprawcę można ukarać grzywną do 1 tys. zł.
Warto też zauważyć, że w drodze mandatu karnego nie nakłada się grzywny za wykroczenia, za które należałoby orzec środek karny (np. zakaz prowadzenia pojazdów, przepadek samochodu), a także w wypadku, jeżeli czyn będący wykroczeniem wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa, a wymierzono kary lub środki karne za wykroczenie oraz za przestępstwo, kara i środek karny wymierzone za wykroczenie nie podlegają wykonaniu.
Podstawa prawna
Art. 96 par. 1 ustawy z 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 2008 r. nr 133, poz. 848 z późn. zm.)."

Wiem, iż może to nie jest normalne co powiem ale trzeba ponosić konsekwencje swoich czynów

Jeśli żałujesz złamania przepisów, zapłacisz mandat i postanowisz nigdy więcej nie złamać przepisów (tych, jak i innych) to OK, ale jak nie, to jest to hipokryzja.

Dzięki lasooch i jaco1509 za wyczerpujące omówienie tematu

Rozumiesz znaczeni słowa hipokryta??

Zapłacę mandat bo złamałem przepisy i łamiąc je bylem świadom tego ze mogę dostać mandat,
hipokryta bym był gdybym mówił że nie lamie przepisów i dostał taki mandat, bo wtedy mowie co innego i robię co innego, i nie rozumiem czego mam żałować ?? Co to żal za grzechy?? jechałem tyle z pełną świadomością, że suszarka albo wideo rejestrator może mnie nagrać , Zrobił to jednak fotoradar, trudno moja wina, ale nie mam zamiaru się kalać z tego powodu i mówić że nigdy już nie bo wiem, że to nieprawda.

pozdro

Jest jeszcze jeden motyw. Jak zrobią Ci fotkę z której nie wynika jednoznacznie kto prowadził (a w przypadku motocyklisty to raczej niemożliwe) to masz obowiązek wskazać osobę, ale nie jej miejsce zamieszkania, czyli mówisz na komendzie, że był u Ciebie znajomy z Arabii np. Abdul Wisi Mu Lacha i nie wiesz, gdzie on mieszka. Reasumując wskazałeś sprawce, a teraz oni muszą go odnaleźć, czasem działa

Widzę że się trafił "strażnik moralności"....

...gorzej jak takiego Abdula znajdą

Gadałem z prawnikiem u mnie w robocie- potwierdza, że można nie wskazać sprawcy na podstawie tego, że np. danego dnia pożyczaliśmy pojazd kilku osobom np. na zlocie kolegów i koleżanek z forum.
Mam nadzieję, że w praktyce nie będę musiał tego stosować...

To ciut bardziej zawiłe I tak, rozumiem termin "hipokryta"

Jeśli uważasz, że trzeba ponosić konsekwencje czynów, to - jak sądzę - godzisz się z zasadnością tych konsekwencji, rozumiesz cel kary jako kary, czyli uważasz, że - w tym przypadku - źle zrobiłeś. Jeśli tak, to źle robisz (i wiesz o tym) również wtedy, gdy łamiesz ten sam przepis, za który poprzednio cię ukarano, nawet jeśli nie ma misia z suszarką ani kamerki i nikt tego nie widzi.

Np. wtedy mamy do czynienia z niespójnością zasad moralnych, gdy stwierdzasz, że czyn jest zły, ale dalej go popełniasz - oznacza to równoczesne funkcjonowanie dwóch wykluczających się systemów moralnych.

Jeśli zaś nie uważasz, że dany mandat jest karą za zły uczynek (np. narażenie życia innych), to ja nie widzę problemu, byś w ramach wszelkich przepisów prawa próbował tej kary uniknąć.
Łamię przepisy, i to na ostro, ale staram się nie narażać innych. To, czy mi się to udaje, to osobna kwestia - mówię o subiektywnym odczuciu, że tak jest. Jeśli w takiej sytuacji dostanę mandat, to będę próbować się wymigać, choć wspomniane sugeruje, że nie powinienem...


Jeśli to do mnie, to i tak, i nie. Rzadko, bardzo rzadko, jeżdżę przepisowo i jak jest sposób, to się migam od płacenia za to (zwykle takie rzeczy ugaduję z policją, strażą miejską, leśnikami - zależnie od tego, kto i na czym mnie dybie ). Nie lubię za to gadania: dałeś się złapać, to płać (nie wiem, czy taka była intencja kolegi Notturno).

moja intecja bylo to ze jak juz mnie zlpali to trudno wiem ze to ja i nie bede sie migal, ale nie zmienia to faktu ze dopoki nie bedzie wisial nademna bat utraty prawa jazdy to nie mam zamiaru zmieniac sposobu jazdy i nie rozumiem o co ci chodzi z zzasadami moralnymi? i po co wogole rozstrzygamy to w kwesti dobra lub zla ??

i nadal bede uwarzal ze nie jestem hipokryta, poniewarz jezdzilem w ten sposob znajac mozliwe konsekwencje, zawsze twierdzilem iz bede ponosil konsekwencje swoich czynow, jezeli bedzie pewnosc ze to ja. w tym wypadku jest pewnosc.

Właśnie próbuję oddzielić to od dobra i zła i utrzymać rozmowę na poziomie tego, co legalne. I uważam, że na tym poziomie, w obrębie dostępnych przepisów, można robić wszystko, by kary uniknąć.
A konsekwencje swoich czynów TRZEBA (moim własnym zdaniem) ponosić tam, gdzie właśnie w grę wchodzi moralność - życie lub zdrowie innych, ciąża (chciana lub niechciana) itp. Stąd to pomieszanie porządków, ale cieszę się, że to sobie wyjaśniliśmy, bo moralność to grząski grunt i lepiej się tam nie zapuszczać bez GPSu


Słowo "hipokryta" teraz wydaje mi się nietrafione w stosunku do ciebie, ale tym bardziej cię nie rozumiem, bo brzmisz dla mnie, jakbyś marzył o tym, by zapłacić ten mandat. Z tego, co piszą koledzy - nigdy nie ma pewności, że to ty złamałeś prawo I na tej podstawie można się migać

I na koniec, i dla wyjaśnienia - nie próbowałem cię obrazić. Pozdr.

Co to za dyskusja o płaceniu czy nie????
Kto się czuje winny ten zapłaci, a kto nie, ten wykorzysta istniejące prawo. To przepisy prawa same pozwalają na taką a nie inną interpretację i ich zastosowanie. Dla mnie sytuacja jest taka - jak mam do wyboru płacić albo nie płacić... to się cieszę, że mam wybór